- meczup
- meczup [-dzːuːp] <-bu> verzückt (-e vor D), hingerissen (-e von); in Extase
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
meczup — sf., bu, esk., Ar. mecẕūb 1) Tanrı aşkıyla aklını yitirmiş kimse 2) Aklını yitirmiş, deli, sapık Bunlardan başka köyün iki meczubu, bir cücesi vardır. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
Бономо, Джан — Джан Бономо Can Bonomo Основная ин … Википедия
sapık — sf., ğı 1) Tavır ve davranışları normal olmayan veya geleneklerden, törelerden ayrılan, anormal (kimse), gayritabii, anormal Sapık düşünce. 2) Delice davranışları olan, meczup Birleşik Sözler cinsel sapık telefon sapığı … Çağatay Osmanlı Sözlük